hani şey vardır, "ben bazen şöyle olurum, sende de olur mu?" soruları. bende de bu sorulardan var. her sıradan insan akşam eve gelirken mutlu olur. işin, okulun stresinden bir miktar da olsa arınmıştır ve o yolun sonunda güzel yemekler muhabbetler bulacaktır. bu mutluluk evde bir süre vakit geçirince yerini sıkıcılığa bırakır. çünkü muhabbetler edilmiş, yemekler yenmiştir. karın tok sırt pektir yani. böyle olunca insan uyumadan ve dolayısıyla yeni bir iş gününe başlamadan evvel kendini mutlu edecek bir şey arayışına girer. bu arayış insanı genellikle (ülkemizde) çaya götürür. sizde de olur mu öyle? çay hazırlanırken veya içerken mutlu olur musunuz?
anne, eş veya ev arkadaşı çayı hazırlarken internette vakit öldürüyoruzdur veya bir şeyler okuyor, izliyoruzdur ne bileyim. insan mutlu oluverir. uyku gelinceye kadar ayakta tutacak mutluluğun kaynağı çaydır. bazen de şey olur. hani kişi evde yalnızdır. anne-baba ismini ilk defa duyulan birinin düğününe gitmiştir veya eş, kayınvalidelere bir haftalığına gitmiştir ya da ev arkadaşı sevgilisiyle dışarda eğleniyordur. kişi evde yalnızdır yani.
film izlemek veya kitap okumak bir yere kadar mutlu edebilir. bir yerden sonra çay gibi bir kurtarıcıya ihtiyaç duyar kişi. kişi kendinden bilecekse işi bir kurtarıcı da purodur. yani bu tamamen kişisel bir zevk sayın ahmet abi. sigaradan zerre hazzetmeyen biri olarak puroyu ahlakıyla içmekten çok hoşlanırım. çünkü insan hayatta kalmak için mutluluğa ihtiyaç duyuyor. mutluluk günü, günler hayatı kurtarıyor. günün son çeyreğinde insanın kendini çay gibi şeylerle ödüllendirişi de bu sebeptendir herhalde.
