ama sen uzaklardasın uzaklardaydın hep
şelaleler akardı bizim şehrin kıyısından
çoşku ile aktığını ben gördüm
bir gün bir çobana rastlarsan beni sor ona beni
bir gün bir çobana rastlarsan beni sor ona beni
çoban bilmezse beni dağlara sor
dağlar bilir beni
fırtınaların yerini sesi olmayan taşlar alır
fısıltıyla anlatır beni sana
bense hep uzakta dağların arkasında
sessiz sessiz fısıltılarla seni zikrediyorum
dumanlar yükseliyor mavi bulutlara
birden kararıyor hava
bulutlar hizaya geçiyorlar harp düzeni alıyorlar
ve başlıyor hüzünlü bulutlar sen bilmiyorsun ama
onlar beni anlatıyorlar
her damlada sana sevgimi sana öfkemi anlatıyorlar
kardeşim şiirde belli bir kalıpta içerik üretmek pek istenen bir şey değildir. şiir de diğer sanat dallarındaki gibi sıradışılığa ihtiyaç duyar. şiirlerinde benzer temaları tekrar etmemen dileğiyle, kalemine sağlık.
YanıtlaSil