gidiyordun sen,
"ben de dedim gölgen",
gölgeni bırakmıştın geride,
renksizdin ama gerçek gibiydin.
konuşmuyordun ama hareket ediyordun sadece.
gidiyordun, sen giderken,
birbirine küstü kuşlar.
mantıksızdı ötmeleri, onlar da sustular.
gittin sen, gözyaşlarımla çiçekleri suladım.
hiç görmediğim kadar ihtişamlı açtı çiçekler,
anlaşılan onlar da mutlu olmuştu gidişine.
"ben mi?" yok canım ben mutlu olmadım gidişine.
sadece kendimi avuturken gülümsedim sen gidince.
