nereden nereye

birazdan sınava gireceğim. az çok çalıştım sınava. ancak sınavdan sonra, öğrendiğim bilgileri unutacağım. çünkü sınav anlamında çalıştığım için bu bilgiler sınav sonrasına kadar kalıcı oluyor. demek istediğim eğitim sistemimiz ezberci eğitim sistemi. öğrenciler bu bilgiyi öğrensin sosyal hayatında kullansınlar gibi bir düşünce güdülmüyor ki zaten  verilen çoğu bilgi ve materyal yaşantımızda karşılaşamayacağımız nitelikte bilimsel ve saçma. bilgisayar öğretmenliği okuyan adamın bilgisayar dersi almasını hoş karşılıyorum da tarih dersi neden veriliyor ona çözüm getiremedim. üniversite eğitimini ele alırsak 4 sene boyunca öğrenciler bir fiil hayatından beziyor. vizeler, finaller, bütünlemeler, bu sene 1.80 ortalamasını sağlayabilecek miyim telaşı vesaire. 4 sene boyunca öğrenciler sistemin istediği şekilde davranmaya ve o doğrultuda çalışmaya mecbur kalıyor. sosyal yönden ise uçurumda buluyor kendini. bilhassa sohbet etmeyi, insanlarla kaynaşmayı unutuyor. sosyal hayatta karşılaştığı sorunlara akılcı ve kalıcı çözümler bulamıyor. yıllarca okulda gördüğü teorileri ve bilgileri çözüme ilişkin uygulamaya kalkışıyor ancak nafile çabalıyor. neyse bir bakmış okul bitmiş, ancak öğrenci de bitiyor okulla birlikte. dolayısıyla üniversite öğreniminden sonra yeni tanıştığı meslek hayatına yenilmiş olarak giriyor. dalgın, bıkkın, usanmış bir şekilde mesleğini icra etmeye mahkum bırakılıyor. bu durumun sonuçları da ilk olarak türkiye'yi etkiliyor elbette. devlet kurumlarında yapılamayacak hatalar ve ele avuca sığmaz tepkiler doğuyor. bu tepki ve hatalardan da memur ve kamu çalışanı sorumlu tutuluyor. ancak çalışanlar kısmen suçlu asıl suç eğitim sistemi ve bu eğitim sistemini benimseyen ve kabul eden devlet büyüklerinde