ölümle burun buruna gelen kazazedelere "ne oldu, nasıl bir tecrübeydi" diye sorulduğunda "her yer yemyeşildi, ışık nehirleri akıyordu" gibi şeyler söylüyorlar. en yaygını "bir ışık gördüm" olacaktır herhalde. bu bilimsel olarak beynin kendini korumaya alma çabası olarak yorumlanıyor. beyin, büyük acı ve şok durumlarında kişinin bilinci kaybedip durumu daha da kötüleştirmesini engellemek için kişiye bir film izletiveriyor. bu filmde genellikle kişinin hayal dünyasındaki mutlu edici ögeler at koşturuyor.
beyin bu ilizyonu yaparken hatta yapmadan önce kişinin merak güdüsünü bitiriyor veya yontarak kendi emellerine uygun hale getiriyor. tüm bunlardan yola çıkarak merakı olmayan birini gözü toprağa bakıyor, bir ayağı çukurda ve gidici olarak etiketleyebiliriz.
Bu yazınla Cem Yılmaz'ın pamuk teorisini çürütmüş oluyorsun, ama yine de doğruluğu tartışılır.
YanıtlaSilniyetim karşı teori değil, hiç aklımdan geçmedi. pamuk esprisinin teorisini de hatırlamıyorum. nasıl bir şeydi yönetmenim.
YanıtlaSil